Bazı anlar oluyor. O anlarda hareket etmezsen, söylemezsen her şey için çok geç kalınıyor. Bir bakıyorsun, elinden avucundan kayıp gitmiş. O an hareket etsen belki gene olmayacak ama o an, tam o an hareket etmezsen hep içinde kalacak. Seneler sonra hatırlayacaksın, "lan" diyeceksin, "keşke bi dönseydi dilim, iki kelam etseydim". İşte o yüzden, insanın içine doğar o an. Doğduğu zaman hemen sen sar kundağa o anı, sakın kaçırma. Tutulmasın dilin. Saçmala gerekiyorsa o an. Adını, sanını, bir şeyini bilmeden öğrenmeden uzaklaşma o noktadan.
"Kaderde varsa olur zaten" deme. Kader bile o kadar zorlanmayı sevmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder